เงินชดเชยที่นายจ้างจ่ายให้ลูกจ้างที่ออกจากงานก่อนครบ 5 ปี
1. เงินชดเชยเป็นเงินที่นายจ้างจ่ายให้แก่ลูกจ้าง โดยหลักภาษีจะต้องเป็นเงินได้ของลูกจ้างและมีภาระภาษีเช่นเดียวกับเงินได้ประเภทอื่น อย่างไรก็ดี ประมวลรัษฎากรมีข้อผ่อนปรนให้เฉพาะการออมแบบผูกพันระยะยาวใน 2 กรณีดังนี้
(1) กรณีการจ่ายเงินได้จากกองทุนที่จัดตั้งเพื่อส่งเสริมการออมแบบผูกพันระยะยาว เช่น
กองทุนสำรองเลี้ยงชีพ และกองทุนบำเหน็จบำนาญข้าราชการ เงินได้ที่จ่ายจากกองทุนดังกล่าวจะได้รับยกเว้นภาษี
หากครบเงื่อนไขในการออมระยะยาวของกองทุน
(2) กรณีเงินชดเชยจากการทำงานได้มีการวางหลักไว้ว่าการทำงานเกิน 5 ปีถือเสมือนการออมระยะยาว เงินชดเชยดังกล่าวจะได้รับการผ่อนปรนโดยได้รับสิทธิแยกคำนวณภาษี ไม่ต้องนำไปรวมคำนวณกับเงินได้ประเภทอื่น
2. อย่างไรก็ดี หากเป็นการออกจากงานโดยไม่สมัครใจ ซึ่งได้รับเงินชดเชยตามกฎหมายว่าด้วยการคุ้มครองแรงงาน จะได้รับยกเว้นภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาเป็นจำนวนไม่เกิน 300,000 บาท ตามข้อ 2 (51)แห่งกฎกระทรวงฉบับที่ 126 (พ.ศ. 2509) ออกตามความในประมวลรัษฎากร ว่าด้วยการยกเว้นรัษฎากรและเงินชดเชยที่ได้รับในส่วนที่เกิน 300,000 บาท ยังสามารถหักค่าใช้จ่ายได้เป็นจำนวน 100,000 บาทและค่าลดหย่อนส่วนตัว 60,000 บาท และค่าลดหย่อนอื่น ๆ รวมทั้งยังได้รับยกเว้นภาษีสำหรับเงินได้สุทธิ
ในส่วน 150,000 บาทแรกอีกด้วย ซึ่งจะทำให้ผู้ออกจากงานมีภาระภาษีลดลงจำนวนหนึ่ง หรือไม่มีภาษีที่จะต้อง
ชำระแต่อย่างใด
เครดิตร กรมสรรพากร