ค่ารับรอง

ลักษณะของค่ารับรอง

  • ต้องเป็นกรณีจำเป็นตามธรรมเนียมประเพณีทางธุรกิจทั่วไป และผู้ถูกรับรองต้องไม่ใช่ลูกจ้าง เว้นแต่ลูกจ้างจะมีส่วนเข้าร่วมในการนั้น
  • เป็นค่าใช้จ่ายอันอาจอำนวยประโยชน์แก่กิจการ เช่น ค่าอาหาร ค่าที่พัก ค่าเครื่องดื่ม ค่าดูมหรสพ หรือค่าใช้จ่ายเกี่ยวกับการกีฬา
  • กรณีให้เป็นสิ่งของต้องมีมูลค่าไม่เกิน 2,000 บาท/คน/คราว  นอกจากนี้การให้สิ่งของเป็นค่ารับรองหรือการบริการอาจต้องเสีย VAT โดยถือเป็นการขายสินค้า เนื่องจาก กม. กำหนดให้ค่ารับรองเป็นค่าใช้จ่ายที่ไม่สามารถขอคืนภาษีซื้อได้
  • ต้องมีหลักฐานการจ่าย และได้รับอนุมัติจากผู้มีอำนาจในกิจการ ค่ารับรองดังกล่าวให้รวมค่า VAT ด้วย

จำนวนรายจ่ายค่ารับรอง

  • หักเป็นรายจ่ายได้เท่ากับจำนวนที่จ่ายจริง
  • ไม่เกินร้อยละ 0.3 ของจำนวนเงินยอดรายได้หรือยอดขายก่อนหักรายจ่าย เปรียบเทียบ กับทุนจดทะเบียนที่ที่ได้รับชำระแล้วถึงวันสุดท้ายของรอบระยะเวลาบัญชี  แล้วแต่จำนวนใดมากกว่า

ให้เลือกจำนวนใดที่มากกว่า X ร้อยละ 0.3  แต่ กม.กำหนดให้หักได้สูงสุดไม่เกิน 10 ล้านบาท

  • หักได้จะต้องมีจำนวนสูงสุดไม่เกิน 10 ล้านบาท

หลักฐานการจ่ายค่ารับรอง

  • ต้องมีกรรมการหรือผู้ได้รับมอบหมายเป็นผู้อนุมัติหรือสั่งจ่ายค่ารับรอง
  • ต้องมีใบรับหรือหลักฐานของผู้รับสำหรับเงินที่จ่ายเป็นค่ารับรอง

ตัวอย่างค่ารับรอง

ถาม บริษัทฯ พาลูกค้าไปเล่นกอล์ฟถือเป็นค่ารับรองหรือไม่

ตอบ ถือเป็นค่ารับรองได้ แต่ต้องไม่เกินคนละ 2,000 บาท เนื่องจากเป็นการรับรองลูกค้าอันจำเป็นตามประเพณีทางธุรกิจทั่วไป